Τα γυάλινα μπουκάλια είναι πολύ παραδοσιακά βιομηχανικά δοχεία στην Κίνα. Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι άρχισαν να τα παράγουν, αλλά είναι εύθραυστα. Ως εκ τούτου, λίγα πλήρη γυάλινα δοχεία μπορούν να βρεθούν στις μελλοντικές γενιές.
Η διαδικασία κατασκευής του δεν είναι δύσκολη. Οι μηχανικοί πρέπει να συνθλίψουν τις πρώτες ύλες όπως η χαλαζιακή άμμος και η ανθρακική σόδα και να τις διαμορφώσουν μετά από διάλυση σε υψηλή θερμοκρασία, έτσι ώστε να δείχνουν μια διαφανή υφή.
Ακόμη και σήμερα, τα γυάλινα μπουκάλια εξακολουθούν να καταλαμβάνουν σημαντική θέση όταν κυκλοφορούν διάφορα υλικά συσκευασίας στην αγορά, κάτι που είναι αρκετό για να αποδείξει πόσο αρέσει στον κόσμο αυτού του είδους το μπουκάλι συσκευασίας.
Προέλευση προϊόντων γυαλιού
Τα προϊόντα από γυαλί έχουν γίνει πολύ διαδεδομένα στη σύγχρονη ζωή, που κυμαίνονται από τα εξωτερικά παράθυρα των πολυώροφων κτιρίων μέχρι τα μάρμαρα που παίζουν τα παιδιά. Γνωρίζετε πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το γυαλί σε προϊόντα οικιακής χρήσης; Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μέσω της αρχαιολογίας ότι μικρές γυάλινες χάντρες ανακαλύφθηκαν σε αρχαία αιγυπτιακά ερείπια ήδη πριν από 4000 χρόνια.
Ακόμη και μετά από 4000 χρόνια, η επιφάνεια αυτών των μικρών γυάλινων σφαιριδίων είναι ακόμα καθαρή σαν καινούργια. Ο χρόνος δεν τους άφησε κανένα ίχνος. Το πολύ να υπάρχει περισσότερη ιστορική σκόνη. Αυτό είναι αρκετό για να δείξει ότι τα γυάλινα προϊόντα είναι πολύ δύσκολο να αποσυντεθούν στη φύση. Εάν δεν υπάρχουν παρεμβολές από ξένα αντικείμενα, μπορεί εύκολα να διατηρηθεί στη φύση για 4000 χρόνια ή και περισσότερο.
Όταν οι αρχαίοι άνθρωποι κατασκεύαζαν γυαλί, δεν ήξεραν ότι είχε τόσο μεγάλη αξία διατήρησης. Μάλιστα, έφτιαξαν το ποτήρι από ατύχημα. Στον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό πριν από περίπου 4000 χρόνια, όταν το εμπόριο μεταξύ των πόλεων-κρατών ήταν σε άνθηση, υπήρχε ένα εμπορικό πλοίο φορτωμένο με κρυσταλλικό μετάλλευμα που ονομαζόταν «φυσική σόδα» που έρεε στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Ωστόσο, η παλίρροια έπεσε τόσο γρήγορα που το εμπορικό πλοίο δεν πρόλαβε να ξεφύγει προς τα βάθη της θάλασσας και καθηλώθηκε κοντά στην παραλία. Είναι σχεδόν δύσκολο για ένα τόσο μεγάλο πλοίο να προωθείται από ανθρώπινο δυναμικό. Μπορούμε να βγούμε από τη δυσκολία μόνο βυθίζοντας πλήρως το πλοίο στο νερό κατά την άμπωτη την επόμενη μέρα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πλήρωμα κατέβασε τη μεγάλη κατσαρόλα στο πλοίο για να ανάψει φωτιά και να μαγειρέψει. Κάποιοι πήραν λίγο μετάλλευμα από τα εμπορεύματα και το έχτισαν σε βάση για τη φωτιά.
Όταν το πλήρωμα είχε αρκετά για να φάει και να πιει, σχεδίασαν να πάρουν το καζάνι και να πάνε πίσω στο πλοίο για να κοιμηθούν. Εκείνη τη στιγμή, έμειναν έκπληκτοι όταν διαπίστωσαν ότι η βάση του μεταλλεύματος που χρησιμοποιήθηκε για να κάψει τη φωτιά είχε γίνει πεντακάθαρη και φαινόταν πολύ όμορφη στη λάμψη του ηλιοβασιλέματος. Αργότερα, μάθαμε ότι οφειλόταν στη χημική αντίδραση μεταξύ της φυσικής σόδας και της χαλαζιακής άμμου στην παραλία κάτω από το λιώσιμο της φωτιάς. Αυτή είναι η αρχαιότερη πηγή γυαλιού στην ανθρώπινη ιστορία.
Από τότε, τα ανθρώπινα όντα έχουν κατακτήσει τη μέθοδο κατασκευής γυαλιού. Η χαλαζιακή άμμος, ο βόρακας, ο ασβεστόλιθος και ορισμένα βοηθητικά υλικά μπορούν να λιώσουν στη φωτιά για να παραχθούν προϊόντα διαφανούς γυαλιού. Στα επόμενα χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, η σύνθεση του γυαλιού δεν άλλαξε ποτέ.
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-08-2022